Αν είσαι λάτρης των ταξιδιών, του fitness και των δραστηριοτήτων αναψυχής τότε είσαι στο σωστό μέρος. Ίσως η πιο συγκλονιστική δραστηριότητα όλης της ζωή μου ήταν το κολύμπι με τα δελφίνια στον Ατλαντικό ωκεανό.

Αρχικά το γεγονός ότι κολυμπάς σε έναν ωκεανό και ειδικά στον μεγαλύτερο της γης τον Ατλαντικό είναι εμπειρία ζωής. Δεν χρειάζεται να έχεις τρελή σχέση με το νερό όπως εγώ για να το καταλάβεις αυτό. Λίγο να σου αρέσει η κολύμβηση και η θάλασσα με καταλαβαίνεις απόλυτα ήδη.

Εκτός από το κολύμπι που θα κάνεις σαν βρεθείς εκεί, δοκίμασε το snorkering (κολύμβηση με μάσκα και αναπνευστήρα για παρατήρηση του βυθού) για να γνωρίσεις τον κόσμο του βυθού ενός ωκεανού καθώς και να κολυμπήσεις πάνω από ένα ναυάγιο της περιοχής. Όλα θα σε κρατήσουν fit και θα έχεις ζήσει μοναδικές εμπειρίες.

Η απόλυτη όμως εμπειρία είναι να κολυμπήσεις παρέα με δελφίνια. Αυτά τα πλάσματα είναι τόσο έξυπνα και μαγικά που θα σου κλέψουν την καρδιά. Το δοκίμασα στην Κούβα τα Χριστούγεννα που μας πέρασαν. Λίγο έξω από το Varadero στον Ατλαντικό υπάρχει ένα θαλάσσιο πάρκο όπου στην γύρω περιοχή ζουν δελφίνια ελεύθερα στο ωκεανό. Τα δελφίνια έχουν μάθει να έρχονται στο πάρκο και εκπαιδεύονται από τους ανθρώπους του πάρκου να κάνουν διάφορα κόλπα. Το πρωί ανοίγουν οι υποθαλάσσιες πόρτες του πάρκου και όσα δελφίνια θέλουν μπαίνουν στο πάρκο και συμμετέχουν στις δραστηριότητες και στο κολύμπι με τους ανθρώπους υπό την καθοδήγηση των εκπαιδευτών. Όσα δελφίνια δεν θέλουν να συμμετέχουν δεν υποχρεώνονται καν να μπουν στο πάρκο. Αλλά και αυτά που είναι ήδη μέσα μπορούν όποια στιγμή θέλουν να βγουν ξανά στον ωκεανό.

Το δελφίνι που ήρθε σε μένα ήταν ο Πόντσο και ήταν το πιο χαριτωμένο δελφίνι του κόσμου. Με τη βοήθεια του εκπαιδευτή που έκανε διάφορα κόλπα ενώ ανταποκρινόταν σε ότι κόλπο του έκανα κι εγώ από παλαμάκια μέχρι να μου πετάει νερό όταν του πετούσα κι εγώ. Με άφησε να το κρατήσω αγκαλιά, κολυμπήσαμε και κάναμε βουτιές μαζί και στη συνέχεια κρατήθηκα από τα πτερύγια του και με πήγε βόλτα. Στο τέλος του έδωσα ένα φιλί για να φύγει αλλά δεν έφευγε. Ο εκπαιδευτής μου είπε ότι περίμενε ένα φιλί “mouth to mouth”. Ήταν το πιο περίεργο και το πιο συναρπαστικό φιλί της ζωής μου.